بنا بر آنچه معروف گشته، ماه صفر را «نحوستي» است؛ به خصوص روز چهارشنبه آخرين آن ماه را كه به نحس بودن بيشتر معروف شده است و در اين باره روايت مخصوصي از ائمه دين(ع) نرسيده و فلسفه آن دقيقاً براي ما روشن نيست. يك احتمال آن است كه اين نحس دانستن ماه صفر و مخصوصاً آخرين چهارشنبه آن، از اين جهت باشد كه وفات رسول خدا(ص) در آن روز واقع گشته است و از آن حضرت روايت شده است كه مي فرمايد: «هر كس مرا به خروج ماه صفر مژده دهد، او را مژده بهشت مي دهم و از اين جهت عقول مردم حكم به نحس بودن آن ماه نموده است»، {V(ميرزا جواد ملكي تبريزي، مراقبات {V(اعمال السنه) V}، ترجمه عليرضا ميرزا حكيم خسرواني، انتشارات نور فاطمه، ج 1، ص 49) V}. براي دفع نحوست اين ماه، هيچ چيز بهتر از صدقه دادن و دعاها و استعاذات وارده نيست»، {V(شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، اعمال ماه صفر) V}.